Pielęgnacja oraz zdobienie stóp i paznokci w gabinecie kosmetycznym wydaje się nam czymś wyjątkowo współczesnym. I nic w tym dziwnego, skoro od 2000 roku do 2010, liczba salonów kosmetycznych w USA zwiększyła się czterokrotnie. I choć nadużyciem byłoby stwierdzenie, że manicure pedicure i towarzyszące im zabiegi są z ludzkością od jej zarania, to już starożytni korzystali z ich dobrodziejstw.
Jaki lakier, takie życie
Już starożytni Egipcjanie cenili sobie możliwości jakie dawało nakładanie na paznokcie żywych kolorów – im bardziej intensywna barwa, tym wyższa klasa społeczna. Dwie najbardziej znane postaci kobiece z historii starożytnego Egiptu: Nefretete i Kleopatra używały czerwonych i rubinowych barwników, by podkreślić swój społeczny status. Manicure pedicure i makijaż ust towarzyszyły także ruszającym w bój militarnym dostojnikom starożytnego Egiptu i Imperium Rzymskiego.
Dla wysoko urodzonych członków rodu z dynastii Ming (XIV-XVII wiek) pomalowane na czarno i czerwono paznokcie były wyrazem przynależności do rodziny królewskiej. Tej samej funkcji służyły wykonane z obrobionych kamieni szlachetnych „tipsy” mocowane na naturalną płytkę. Mniej więcej w tym samym czasie osoby z klasy arystokratycznej malowały paznokcie dłoni i stóp na kolor złoty lub srebrny. Ówczesny „lakier” wykonany był z wosku pszczelego, białek kurzych jaj, żelatyny i gumy.
Dawno temu w Ameryce…
Wynalezienie współcześnie znanego nam lakieru do paznokci przypisać należy przemysłowi samochodowemu – używane do malowania samochodowej karoserii substancje i farby akrylowe znalazły się w składzie lakierów do paznokci – początkowo dostępny był tylko czerwony kolor, w 1925 na amerykański rynek wypuszczono lakier różowy. Szybko zastąpiły one i wzbogaciły stosowane do tej pory zabiegi pielęgnacyjne ograniczające się do polerowania płytki nasączoną w naturalnym olejku szmatką.
Początkowo, najpopularniejszym damskim rodzajem manikiuru i pedikiuru był tzw. „lunar manicure” czyli manicure księżycowy. Wykonywało się go, malując całą płytkę, oprócz półksiężycowej białej części paznokcia znajdującej się u jego nasady (macierz). W latach trzydziestych ten rodzaj zdobienia został zastąpiony przez pełne pokrycie płytki najczęściej czerwonym, błyszczącym lakierem. Ten rodzaj zdobienia, jak i lunar manicure można często zobaczyć u inspirującej się stylem vintage celebrytki Dity von Teese.
I lakierowały długo i szczęśliwie
Jeszcze przed wybuchem II wojny światowej wynaleziono zmywacz do paznokci oraz opracowano lakiery bazujące na naturalnych pigmentach, co doprowadziło do powstania produktów we wszystkich kolorach tęczy, spychając dominujący kolor czerwony na dalszy plan.
Pojawiły się zdobienia akrylowe (lata 70) oraz żelowe i hybrydowe, a przemysł pielęgnacji i zdobienia paznokci dłoni i stóp ciągle się rozrastał. Współcześnie jest to branża nie tylko pielęgnacyjna, ale także związana z kreowaniem trendów, o czym nieustannie przypominają nam wizażyści z corocznych pokazów mody, podnosząc czynność malowania paznokci do rangi sztuki.
Artykuł powstał we współpracy z Medica SPA z Warszawy
